Μέτρα για τις προμήθειες των τραπεζών – Μύθοι και αλήθειες
Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν από την κυβέρνηση όσον αφορά τις τραπεζικές χρεώσεις, δεν μπορούν παρά να θεωρηθούν ανεπαρκή, και

Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν από την κυβέρνηση όσον αφορά τις τραπεζικές χρεώσεις, δεν μπορούν παρά να θεωρηθούν ανεπαρκή, και βέβαια σχεδόν ανέξοδα για τις ελληνικές τράπεζες.
Γράφει ο Νίκος Πολίτης – Δικηγόρος
Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν σήμερα το κόστος της μείωσης των τραπεζικών προμηθειών κατά τα λεγόμενα του κ. Χατζηδάκη ανέρχεται στα 150 εκατ. ευρώ τον χρόνο!! Τα νούμερα βέβαια που παρουσιάστηκαν δεν φτάνουν τα 150 εκατ. ευρώ καθότι εάν κάνει κάποιος το άθροισμα της ετήσιας απώλειας εσόδων των τραπεζών το οποίο είναι περίπου 35 εκατ. ευρώ από τη μηδενική χρέωση στην πληρωμή λογαριασμών και τα 95 εκατ. ευρώ από την καθιέρωση πλαφόν 0,50 ευρώ στα εμβάσματα εσωτερικού, αυτά στο σύνολο μας κάνουν 130 εκατ. ευρώ και όχι 150 εκ ευρώ.
Εάν δούμε μάλιστα ότι το 2024 τα έσοδα των τραπεζών από τις κάθε είδους προμήθειες αναμένεται να ξεπεράσουν τα 2 δισ. αντιλαμβανόμαστε ότι οι απώλειες από τα μέτρα αυτά δεν ξεπερνούν το 8% των εσόδων των τραπεζών!
Σημασία βέβαια εν τέλει δεν έχει το τί θα χάσουν οι τράπεζες αλλά το τί θα κερδίσει και πως θα προστατευθεί ο φορολογούμενος πολίτης καθότι η κυβέρνηση άφησε ανέγγιχτες κάποιες προμήθειες από τις οποίες οι τράπεζες βγάζουν πολλά λεφτά…. όπως: προμήθεια για τη σύναψη συμβάσεων e-banking, προμήθεια για χορήγηση βεβαίωσης ή ενημέρωσης δανείου και για αντίγραφο δανείου, προμήθεια για έκδοση ή επανέκδοση καρτών κ.ά. και βέβαια συναλλαγές στα γκισέ των τραπεζών ή στα ΑΤΜ.
Και εδώ αναρωτιέσαι πόσο δίκαιο και δημοκρατικό είναι οι μηδενικές χρεώσεις να ισχύουν μόνο για πληρωμές μέσω web-banking και mobilebanking, αλλά ο τεράστιος αριθμός των εργαζόμενων και συνταξιούχων που δεν έχουν εξοικείωση με την τεχνολογία και δε διαθέτουν web-banking ή mobilebanking, να εξακολουθεί να χρεώνεται… ;
Και όλα αυτά… ενώ οι τράπεζες ανακεφαλαιώθηκαν με κρατικά δάνεια που τα ξεπληρώνει με λιτότητα ο ελληνικός λαός. Κάνοντας μάλιστα μία σύντομη αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν θα θυμηθούμε τις τρείς ανακεφαλαιοποιήσεις που έγιναν. Η πρώτη και μεγαλύτερη, μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) το 2012-13, ύψους 25,5 δισ. ευρώ, η δεύτερη έγινε με ιδιωτικά κεφάλαια το 2014 ύψους 8,3 δισ. ευρώ και η τρίτη έγινε το 2015, μέσω του ΤΧΣ, και ήταν ύψους 5,4 δισ. ευρώ. Δηλαδή, το ελληνικό δημόσιο πήρε δάνεια, που τα πληρώνουμε εμείς και έδωσε απλόχερα στις τράπεζες κεφάλαια 31 δισ. ευρώ! Χώρια μια σειρά άλλα μέτρα στήριξης αλλά και το γεγονός ότι από το 2012 οι τράπεζες δεν πληρώνουν καθόλου φόρο! Είναι ο περιβόητος «αναβαλλόμενος φόρος», με τον οποίο συμψηφίζονται οι ονομαστικές ζημιές που οι τράπεζες είχαν από το PSI (πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων). Και πέραν του αναβαλλόμενου φόρου έχει μειωθεί και ο άμεσος φόρος στα μερίσματα που διανέμουν οι τράπεζες στους μετόχους τους, όπου μέσα σε πέντε χρόνια, ο άμεσος φόρος στα τραπεζικά μερίσματα έχει πέσει στο ένα τρίτο!!!
Ας μην κοροϊδευόμαστε λοιπόν, οι τράπεζες ποτέ δεν πρόκειται να ‘χάσουν’ για να κερδίσει ο έλληνας πολίτης – αλλά τουλάχιστον ας φροντίσει το κράτος να προστατέψει τους πολίτες του από αυτή την λαίλαπα των χρεώσεων, των επιτοκίων, των τεράστιων δόσεων και δυστυχώς των πολλών κατασχέσεων και πλειστηριασμών!!
Και εάν η κυβέρνηση και κάθε κυβέρνηση θέλει πραγματικά να βοηθήσει τους πολίτες της και να τους προστατέψει, ας κοιτάξει τα νούμερα των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών και ας κάνει κάτι γι αυτά!
Και επειδή αναφερόμαστε σε νούμερα, στην ετήσια ανακοίνωση των στατιστικών στοιχείων ως προς τις εργασίες Συμβολαιογράφων έτους 2023 της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), η οποία δημοσιεύτηκε 27/11, παρατηρούμε υπερδιπλάσιο αριθμό των κατασχέσεων ακινήτων, από 6.199 το 2021 σε 14.939 το 2022, ενώ οι ίδιοι αριθμοί παρέμειναν και το 2023. Οι πλειστηριασμοί, επίσης, ανήλθαν σε 7.291 το 2023, από 2.393 το 2021, εκδηλώνοντας μεγάλη αύξηση. Οι κατασχέσεις αυξήθηκαν κατά 135,6% από το 2014 στο 2023 και οι πλειστηριασμοί κατά 200,3%.
Καλές λοιπόν οι βαρύγδουπες δηλώσεις και οι πανηγυρισμοί αλλά το πραγματικό όφελος στην τσέπη του φορολογούμενου είναι αστείο έως μηδαμινό.