Δεν υπάρχει ελπίδα… τελικά!

Και να θες να δουλέψεις σε αυτή τη χώρα, δεν πρόκειται να σε αφήσουν! Οι θέσεις «κλειδιά» είναι καλά καπαρωμένες και κανένας από τους από τους ημέτερους, δεν μένει «αναξιοποίητος», προκειμένου να είναι όλοι… ικανοποιημένοι.

Η υποταγή στο σύστημα, ασφαλώς και ανταμείβεται με ποικίλους τρόπους, όπως εδώ και πολλά χρόνια στην Ελλάδα των προσωπικών συμφερόντων, αρκεί να λες πάντα «yes sir».

Όχι… δεν υπάρχει χώρος και ελπίδα, αφού όλα είναι απλά στημένα και φτιαγμένα στα μέτρα της εξουσίας και των παιδιών της που με τη γνωστή τους υποταγή, εξυπηρετούν τα κομματικά συμφέροντα και λίγο από τα δικά τους.

Πάντα υπάρχει λύση, αρκεί να είσαι κομματικός, υπομονετικός και να λες «ναι». Αυτή είναι η συνταγή της επιτυχίας (δυστυχώς).

Για τη μόρφωση και τα πτυχία, για τις νέες ιδέες και τη διάθεση για προσφορά, δεν υπάρχει θέση και είναι η πικρή αλλά μοναδική αλήθεια.

Όλα είναι «σκαλοπάτια» προς την εξουσία και τις αντίστοιχες απολαβές που συνεπάγεται αυτό!

Για να μπορούν μετά να κουνάνε κάποιοι, το δάχτυλο.

Πάνος Τσακάλης